امام رضا(ع) به عنوان الگوی کاملی برای انسانها ـ چه در دوران زندگی و حیات خود، و چه برای مردمان پس از خود ـ دارای سرشتهایی بود که همگان را به شگفتی وا میداشت و دوست و دشمن را فریفته و شیفته خود میساخت، بدانگونه که همواره زبان به ستایش او میگشودند و از بزرگیها و سرشتهای انسانی او سخنها میگفتند؛ و پیروان راستینِ امام، شخصیت او را نمونه و الگوی رفتاری خویش قرار میدادند از اینرو آنان که شیفته آن امام بزرگاند، باید بدان گونه باشند که او بود و بدانسان زندگی کنند که امامشان زیست و با معیارهای رضوی خود را بسازند.