داستان کوتاه(ضامن آهو)

یکی از القاب امام رضا علیه السلام ضامن آهوست

علت این انتساب و این لقب و ریشهء تاریخی آن را چنین میگویند:
صیادی در بیایان قصد شکار آهویی را داشت و آهو شکارچی را مسافت قابل توجهی به دنبال خود میدواند و عاقبت خود را به دامن. امام رضا علیه السلام میرساند که در آن حوالی بودند ، صیاد که میرود تا آهو را بگیرد با ممانعت امام روبه رو میشود ولی صیاد چون آهو را صید شرعی خود میداند برای مطالبهء آن پا فشاری میکند ، امام مبلغی بیش از قیمت آهو به صیاد میدهد تا او را آزاد کند ولی شکارچی نمیپذیرد و میگوید که آهو را میخواهم ولاغیر
امام ضامن آهو میشوند که آهو برود و پس از مدتی برگردد ، بالاخره شکارچی میپذیرد ، امام هم به عنوان گروگان نزد شکارچی میماند ، آهو پس از مدت زمان کوتاهی همراه دو بچهء کوچک و شیرخوارش برمیگردد ، امام به شکارچی فرمود بچه های آهو گرسنه بودند او رفت تا به آنها شیر دهد ، شکارچی که منقلب شده و این وفای به عهد را دید و متوجه میشود که گروگان امام رضا (ع) بوده فورا خود را به دست و پای امام می اندازد و پوزش می طلبد ، حضرت نیز مبلغ قابل توجهی به او میدهد ، و به او مژدهء شفاعت در محشر را میدهد ......
منبع:کتاب عیون اخبار الرضا علیه السلام و نقل از شیخ صدوق ره